сребрен (прид.) - кандило (имн.)

Пие неуморно земјата, жедна седум педи под својата кора, во воздухот се нишаат мали сребрени кандила.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Одраната кожа на малтерот откриваше добро изрезани бигорливи камења од какви никогаш ниедна куќа по нашите села не се градела: право да бидат богати и да живеат по крепости, под кубиња и меѓу сребрени кандила, меѓу стари и умни книги, имаа само светците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
5 Спиев ли? Најпрвин и првпат тогаш видов дел од јавач на коњ на манастирскиот ѕид, око, рака до лакот со дршка од недовршено копје во грч на жолти прсти и копито врз дамка на нешто што било иконописечки настан, имало историја на грев и пекол.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)