Секоја вечер чекаше мракот во неговото сопче да го растера светлината од спротивниот дом и стоеше зад прозорецот како питач, страсно насладувајќи се со онаа мала и драга блискост, со онаа семејна топлина во која уживаа други, во која уживаше и тој, како дете, за време на ретките мирни вечери во нивната куќа, кога мама... мајка му... како оваа овде...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Мајката и трите деца погледнаа во неговиот прозорец.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Уште двапати Клотилдина му понуди светилка, но залудно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Целата вџасена, во сопчето на потстанарот и таа ја забележа притулената светлина од спротивниот дом: то ест токму од станот на Машиеви, и го виде него, потстанарот, како стои крај прозорецот и гледа во станот на Машиеви.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)