спотаен (прид.) - љубов (имн.)

Има ли поголема радост и поголема среќа од таа, да гледаш како едно мало скоро полудиво суштество постепено на крајот на долгата учебна година, гледа на вас со топли и тихи очи, полни со спотаена љубов...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)