сопствен (прид.) - страв (имн.)

Вистинските прашања ќе го добијат вистинскиот одговор, кога ќе се соочиме со сопствените стравови и кога ќе го кажеме тоа што срцето го криело сите овие години на искушение.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ти го отвори твоето срце толку широко и ме зема мене засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ме учеа, а и верувам дека искреноста кон сопствениот страв е патот за премавнување на физичката и душевната осаменост.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Загубата на Караман не можеше да ја преболи. А и сопствениот страв, сопствената немоќ пред ова зло го измачуваше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Чемерен, разнебитен, размеѓен – вудвосани старци, вдовици од шест војни, раскостени жени што ги наткаса болест, самоглавнички, доилки и чеднички и меѓу нив мажи разнеможени и мажи роболепници на сопствениот страв.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Чемерен, разнебитен, размеѓен – вудвосани старци, вдовици од шест војни, раскостени жени што ги наткаса болест, самоглавнички, доилки и чеднички и меѓу нив мажи разнеможени и мажи роболепници на сопствениот страв.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Со смртта не исчезнуваме,“ му реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Но тоа не ме тера да си давам лажна надеж, за да го избегнам сопствениот страв.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во неговиот глас го препознав сопствениот страв од времето на моето детство.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Немаш страв. Ти своето мислење за непостоењето на бесмртноста го кажуваш со таква рамнодушност, како да си потполно уверен во својата бесмртност.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)