сопствен (прид.) - срце (имн.)

Но, толку себично човекот го брани сопственото срце, очајнички обид да го оживееме, да го почувствуваме пулсот и мирисот на животот и едно среќно, искрено и едно вљубување, како балдахин над нашите глави.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да ја слушнете неговата музика, па тоа се нотите на вашиот живот!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Од сликите воскреснаа и маж и жена и сласт и ужас и бог и ѓавол, божествено и сатанско, злосторник и покорник.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Исто се случува и со чудата кои се оправдување за нашата вера, која е чекорење по рабовите на сопственото срце, на тие ивици и аглести кривини се скриени најголемите тајни.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се уште во длабочините на моето постоење кога копнеам по љубов, кога душата ми е разгалена доволно ранлива за да ме повредиш уште еднаш, кога осаменоста ме обзема, кога болка ми го пара срцево по изгубените спомени, кога тагувам за изгубеното време, а можевме да бидеме среќни заедно, само не знаевме како.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Јас го изгубив сопственото „јас“, тебе ти го подарив сопственото срце, душа и име, не знам кој е ден ни месец, водам борба со себе и се презирам светот, како целиот свет да е крив.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Времето е гладно за нова жртва заскитана по патиштата на сопственото срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тоа е најголемото предавство на сопственото срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Станав молител во храмот, станав трагач по сопственото срце, се претворив во мечтател по сопствената душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И каде најинтимно можете да ја барате судбината ако не во сопственото срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тоа никогаш нема да ви прости.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ферментира стравот, срам и проклетство ме обземаат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Сѐ побавен, поситен, го ослушнува топотот на сопственото срце.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тогаш беше навистина изненаден од она што го слушна и што го виде, уплашен од сомнежот во сопственото срце и од сомилоста што ја почувствува кон Стефана, осамениот говорник пред фарисеите, кои нервозно си ги потскубнуваа брадите слушајќи го.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Како да беше станал номад дури и во сопственото срце. Мора да продолжи да чекори...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
На крај, кога за последен пат удри по жиците таа вечер, а девојчињата во публиката скокаа, пискаа и ракоплескаа, а тапанот сè уште се слушаше, тој сфати дека тоа е тапанот на неговото сопствено срце, расчукан само во неговите уши.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не можеа да си ги видат очите, беше мрак, не смееја да си ги подадат рацете, би било многу необично и многу ненадејно, но можеа да го чујат шумното дишење еден на друг и да го чујат секој за себе лудувањето на сопственото срце.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Мене ме води моето сопствено срце.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)