сопствен (прид.) - семе (имн.)

Пет крвави искри на пет зглоба и пет пцости на сувите, набабрени усни, со пет именки во црно завиткани - бог, и природа, и мајка, и смолара, и сопственото семе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Потоа, во обликот на сопствената сенка на земјата, треба да се ископа дупка, да се стави крај неа смарагд, а потоа треба да се налегне врз дупката и да се положи сопственото семе како зборови.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)