Но, не си ја разбира упорната приврзаност кон тие традиционални извори на настраното задоволство и не знае како да си ги објасни сопствените опсесии.
Фељтонот за геј-културата во Тајм аут Њујорк е бележит во оваа смисла не само затоа што слободно си ја признава неспособноста да се справи токму со избраната тема туку и затоа што толку јасно и симптоматично покажува поголема збунетост околу тоа што, всушност, би можело да значи тоа „геј-култура“, на што тоа би упатувала и од што тоа би се состоела.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Меѓутоа, Гринавеј некои теми ги доведува до таков степен што повеќе има врска со неговите сопствени опсесии отколку со оние на Шекспир.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И натаму e подвоена меѓу аристократските и демократските импулси, меѓу елитистичките стремежи и идентификациите со најдолните од долните.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И натаму страсно се вложува во естетичноста и се пројавува ироничен вкус за мелодрама, и како естетски облик и како начин на чувствување или лично изразување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога настраните вработени од Тајм аут Њујорк седнаа да се договорат што да оди во фељтонот за „геј-културата“, бргу сфативме дека тоа никако нема да биде лесна работа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)