сопствен (прид.) - опаш (имн.)

Колку подлабоко влегува со острите врвови од прашањата накострешени и боцкави, толку повеќе гледа болка, си го гризе сопствениот опаш, сакајќи или мислејќи да убие нешто или некого.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Помалку ми здосади да си го гризам сопствениот опаш. Од чувство на опашаност, ако ме разбираш.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)