сопствен (прид.) - егзистенција (имн.)

Се чувствував некако уморна од работа, постојано селење, грижа за сопствената егзистенција и, секако, немањето пари.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Индиферентноста кон системот, логично, секојдневно ме соочуваше со извесен облик на смртта или, во најмала рака, со сопствената егзистенција.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во арапското писмо, создадено за да ги означи гласовите на јазикот во кој самогласките постојат само во функција на смислата на зборот, не му служеше никако на турскиот во кој самогласките се, како во европските јазици, внатрешните елементи на зборот кој има сопствена егзистенција како и функцијата на согласките.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пишувањето на турски јазик со помош на арапски знаци беше апсурдно колку и пишувањето на француски јазик со хебрејски знаци!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Етиката на Спиноза Маргина 37 35 можеме да ја читаме како критика на тие Декартови решенија.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Меѓу другото, Спиноза го отфрла оптимизмот на Декарт спрема моќта за овладување со телото; на телото му доделува сопствен динамизам, односно стремеж кон зачувување на сопствената егзистенција.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Браќата беа друга приказна - тие беа постари, пет мажи во фамилијата кои од многу рано се бореа за сопствената егзистенција и му помагаа на татка си да го развива бизнисот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)