Во делата Шеснаесет танца (1951) и Концерт за препариран клавир и оркестар (1951), Кејџ ги воведува табелите за варирање на структурата, направени според основата на Ји Џинг, кои на композиторот му овозможуваат немешање во прашањето на изборот и го спречуваат во наметнувањето на сопствениот вкус.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Така Сатиевиот фестивал не беше место за афирмација на неговата музика, туку место за спротивставување на доминантната западна, германска линија на музичката традиција која го занемаруваше значењето и улогата на времето на сметка на архитектониката на делото.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кејџ го преокупираше барањето на одговорот (“кој е таму каде што е и прашањето”, т.е. во човекот) со помош на создавање на еден од 64-те можни хексаграми и нивното споредување со метафоричните, однапред подготвени одговори.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Му се воодушевувам на ставот што го сочинува спротивставувањето на инвазијата со скрстени раце.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Принуден сум да си противречам за да го избегнам поводот за сопствениот вкус.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дел од куќата, кој го среди по сопствен вкус.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Веќе имав вложено извесни напори да си ги изградам сопствените вкусови, за кои сметав дека се посебни и кои, според мене, го изразуваа мојот особен однос кон мојот историски миг, кои ги изразуваа мојата избрана припадност на одредени движења и стилови во современата уметност и култура и моите политички вредности.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа не беше само интересно.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Не можев да му верувам на сопствениот вкус!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)