Ниту во еден миг не претпоставувам дека нивниот однос кон филмот е суден да биде и да си остане однос на неквалификувана ревност, на некритичка, буквална идентификација и гледање во огледало, небаре не се способни да внесат во филмот сопствен камп-сензибилитет.301 Она што го велам е просто дека нивниот однос кон филмот не е нужно, неминовно ироничен; понатаму, филмот силно им ја поттикнува неироничната идентификација.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Оваа истовремена коинцидентност на страсната внесеност и на отуѓената збунетост, толку типична за машката геј-култура, е она што ја структурира реакцијата на геј-мажите кон сценава.
Се разбира, немам намера да имплицирам дека не може и жените да имаат иронична и оддалечена перспектива кон Милдред Пирс.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Само откако ќе мине извесно време и ќе настапи соодветна промена на вкусот или на модата, на многу жени им станува полесно и речиси неодоливо да не го сфаќаат филмот направо, онака како што геј-мажите никогаш не можеле да го сфатат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)