сонлив (прид.) - око (имн.)

Кај наредниот, повторно несоница рассони сонливи очи.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Тогаш тој доцнеше на работа и беше многу нервозен.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Нејзините сонливи очи одеднаш се ококорија.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Влезе висока, рамна девојка со сонливи очи.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Излегоа тројца од три кожурки на своите соништа а тој, претпоставувајќи во нивните сонливи очи топлина и чувство, ги праша со рапаво грло: „Каква е оваа ноќ, оваа проклета црна ноќ?“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)