смртен (прид.) - тишина (имн.)

Пределот крај реката, под тврдината Кале го насели засекогаш меморијата на смртната тишина, градот се осиромаши засекогаш за срцевината на неговиот живот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ги запрел, го зел ливчето и завладеала смртна тишина.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Татко често размислуваше за сложениот еврејски идентитет создаван најмногу во меандрите на егзилот, почнувајќи, според Стариот завет, од нивниот егзодус од Египет до нивната Ветена земја, од егзодот од Палестина, преку ропството под Римската Империја, прогонството од Шпанија, за централниот хебрејски јазик, но и за двата признати јазици на дијаспората јидиш на северните Ашкенази и јудеошпанскиот на јужните Сефарди.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По исклучувањето на телекранот, во собата завладеа нешто како смртна тишина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)