смирен (прид.) - збор (имн.)

А тој полека, со смирени зборови им рече: - Детето има парализа...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Извинете ме дека помеѓу возбудените а и смирени зборови на изморениот старец им дозволувам и на моите виденија да се осоколат, беше изненадната кратка забелешка на професорот што требаше да ја најави неговата кратка починка.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)