Винстоновата работна недела изнесуваше шеесет часови, на Џулија беше дури и подолга, а нивните слободни денови се менуваа во зависност од потребите на работата и често не се совпаѓаа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Полека го запознавав Париз, најповеќе во неделите кои ми беа слободни денови.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Заврши школската година. Јас како наставничка имав доста слободни денови.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Ме натера да земам два слободни дена од работа за да бидам со него.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Розево – црвен беше и малиот тепих, кој покриваше мал дел од блескавиот паркет, за кој Александар знаеше дека е поставен пред некој месец (Тодор мораше да и одобри на Бојана неколку слободни дена од работа, затоа што дома има мајстори).
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
А по некое време, кога беа веќе зафатени во еден голем град и откако работеа доста за да можат да сетат што значи да се кажува копанката со вар и песок горе; на високото скеле на една раменица, откога можеа да сетат што значи и сѐ друго тука, старците често пати знаеја во слободните денови, или онака, делник ден, кога немаа што да прават во градилиштето, да ги пуштат сите нив да прошетаат по улиците на тој град, да го видат, да го рашетаат градот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Штом детето ќе се јави дека доаѓа, ќе добиеш слободни денови.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Си зема слободни денови кога ќе посака!”, му велам јас.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„Јас не сум таков! Умот ми е таков.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Мојот шеф постојано ми приговара дека сум претерувал доделувајќи му слободни денови на мојот ум.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„Скрати му ги правата, брате!” ме советува тој.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Вреди да се спомене и тоа дека рокот од 30 дена за враќање на работното место, којшто го имаше работникот кој бил избран или именуван на јавна функција, како и работникот кој лично или, пак, неговиот брачен другар е упатен на работа во странство – сега се скрати на само 15 дена „по престанувањето на функцијата што ја вршел“ (чл. 151-152, ЗРО/05); ѓ) следен сомнителен потег е бришењето на јасната одредба којашто предвидуваше дека доброволен крводарител има право на два последователни слободни дена за секое давање крв, а „слободните денови се сметаат како да е на работа“ (чл. 54, ЗРО/03 – Пречистен текст) – со што се отвори дилема дали во овој случај отсуството останува платено, или се трансформира во неплатено.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Беше неделно убаво есенско утро. Слободен ден.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
4 Работната атмосфера, особено по доаѓањето на новите газди и смената на дотогашната сопственичка структура, почна забрзано и значително да се „вжештува“: беше поставена нова директорка која ги тераше вработените да работат и за викенди, без да бидат 218 соодветно платени за тоа; се работеше и по цели денови – од 7 часот наутро до 21 часот навечер, под образложение дека на вработените „им фалеле работни саати“ за да ја остварат предвидената норма; перманентно некој од вработените работеше и на празници – без за тоа да добие надоместок [дневница] или, пак, слободен ден; а беше вршен и перманентен мобинг врз работниците – преку разни средства на вознемирување (на пример, тие беа тенденциозно казнувани за измислени „прекршоци“ и дисциплински повреди; често, при пописот на лековите, беа лажно обвинувани дека имаат наводен кусок, односно „минус“ во касата – дури и по неколку илјади денари, а којшто потоа требаше да го надокнадат од свој џеб; беа терани солидарно да учествуваат во плаќањето на сметката за фиксен телефон кој го користеа исклучиво за службена комуникација и сл.).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
3 Во оваа компанија од фармацевтската дејност, во којашто има- ше околу 35 вработени, според систематизацијата на работните места, таа ја извршуваше задачата на фармацевтски техничар, работејќи сменска работа со дежурства на шалтер – непосредно во контакт со пациентите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)