слеп (прид.) - го (зам.)

Чудно е, слепиот го гледа звукот на спирала, повит е што се јази по голем и тежок шандан со свеќа на врвот, лојаница врз смирено чело на некој со негов лик.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Слепите го пофаќаа со рака за рокчето и му велеа: - Со рокче се може, синко, но без виделина не се може. Во мрак е најтешко да живееш...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)