Го разбира дури другиот, нему делото му се испорачува.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ако нешто се повторува во мене до опседнатост, тогаш тоа е следниов парадокс: Постои единственост, но не се поврзува, и се “состои” од тоа што не се поврзува.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)