Спиеше будно. Таа будност беше помешана со длабок занец во слаткиот сон. Неверојатно!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ноќта, искачен на највисокото ребро на чатијата Мајсторот запеја и низ песната се мачеше Да ја дофати најубавата ѕвезда врз него, За потоа, кога ќе се врати дома, Да ја скрие меѓу навезаните цвеќенца на веленцето Со кое го покрива внучето За да му трепка врз неговиот сладок сон.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Имаше нешто толку топло и нежно во маминиот глас и така слатко приспивно, и јас заборавав на сите задачи од математика, на сите домашни и заедно со Ели се занесував во сладок сон.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сѐ во животот ми стана еден налудничав, а сладок сон.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Срцето ѝ играше од радост, не можеше да замисли да потоне во сон...дури многу подоцна, во мугрите на изгрејсонце, слатките соништа сепак нежно ја освоија.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Причинуење Кој ли повте да ми дојде, кој ми зеде сладок сон, кој ми таму очи лаже, кој се метка по тој мрак?
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Слатката детска насмевка, ги потиснува сите темни дамки, сите мигови што носат чувство на немир, во крошната ја оставам нејзината прегратка, за мирно да спие, со слатки сништа, чедо мое...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Петлите, со своето кукурикање, наутро го буделе од сладок сон, а росата го миела со своите сребрени капки.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)