Малиот оди до местото каде што се скршени срчи.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Вториот пат скршената срча ѕингара, како со некој писклив кикот, по сета улица.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
А за тоа, за да бидат српските војници толку погани со жителите на Потковицата, имаа посебни и нерасчитени сметки уште од времето кога српските четници, оние на војводите Јован Бабунски и на Вангела Скопјанчето токму овдека, во Потковицата, беа претепани и понижени.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Набрзо потоа се случи и она, претепувањто на луѓето од началството, кога мајорот Загориќ и неговите катили со ножици им ги сечеа меса од мускулите на мажите и со скршени срчи им ги гребеа писките на нозете.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)