Петар стана, се заблагодари на подареното време, го поздрави газда Таки со вообичаеното подигнување на шеширот над главата и си замина со тотално скршена надеж.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Во кафеаната , зад џамлакот градоносен облак од зборови; и скршени надежи, и дамла од пцости, што горчлив потсмев расонуваат!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)