Со таквите крпчиња ни рацете нема да можеш да си ги избришеш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За жал за неа темите од овој вид претставуваа скинати парчиња од облеката на животот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Иако гледа во неа, не може да види ништо и не знае дека чашите се волшебни кристални кугли само ноќе кога во нив, како од скинати парчиња, составува априлски жолти цветови, осамени планински колиби, две Марии. Сѐ што и да посакаше.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Те прашувам, но, се прашувам и самата, како е можно скинатото парче „коприна“ да биде мерило за женската верност или неверност? - рафалите на Рада не престануваа, куршумите летаа на сите страни.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)