Зборовите ѝ крцкаа и се распрснуваа од усните како штотуку узреани црешни во мај, загризани во мигот на заросување на ситен пролетен дожд.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Темнина ги прекри за час звездите како со завеса, а малку после пак закапа нивната светлина како ситен пролетен дождец.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)