син (прид.) - облека (имн.)

Освен тоа, во знак на жалење по покојникот, темната сина облека честопати ја заменува (пропишаната) црна.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Небото се исчисти и се облече во чиста проѕирна сина облека.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Виде како тој нетрпеливо мина нагоре покрај сите тројца и потоа се врати и застана пред човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека преврте друга страница од весникот и продолжи да чита.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Двајцата селани, очекувајќи протестно гледаа де во него де во човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но, не смееја. Се задоволуваа со тоа што, скришум праќаа погледи во грбот на човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
За малку младичот ќе влезеше прв, но човекот во сина облека ја стави раката на задната страна од вратата, се настрани и на селанецот што беше зад него му рече: "Влегувајте, молам!
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека застана токму под таблата на која беше испишан бројот тринаесет.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Стоеја еден до друг и малку понастрана од човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека им фрли еден дискретен и испитувачки поглед.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
"Тогаш", рече човекот во сина облека, "треба да застанете во ред".
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
"Луѓето кога чекаат автобус стојат еден зад друг, а не еден до друг", им забележа човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Мислам...“, рече човекот во сина облека, „дека треба да застанете во редот“.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Го преместуваше погледот од еден на друг како по нотна скала сè додека не го сретна студениот поглед на човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Мето Јовановски Човекот во сина облека (2011) Скопје CIP 821.163.3-32 ISBN 978-608-240-010-5 COBISS.MK-ID 94426634
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека како да не им обрна внимание.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Двајцата во бели мантили веќе го држеа под рака човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во меѓувреме, оние двајца селани, некако збрани еден во друг, вчудовидено го гледаа човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
” пак рече човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но, автобусот, и покрај тоа што спрема часовникот на човекот во сина облека веќе требаше да биде тука, сè уште го немаше да се појави од онаа страна на улицата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Последен беше еден старец кому човекот во сина облека му помогна да се качи во влезот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Од зинатиот влез на болницата излегоа двајца селани со торби преку рамо и одејќи молчешкум, застанаа на работ од тротоарот и малку понастрана од човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека им фрли уште еден поглед, но сега построг.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека погледна во својот рачен часовник и потоа го свитка весникот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека ги забележа потсмешливите погледи на младичот емитувани кон дисциплинираниот ред муштерии на градскиот сообраќај.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тогаш човекот во сина облека продолжи да го чита весникот со несмалена трпеливост.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Автобусот застана, така што влезната врата дојде речиси точно пред човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Човекот во сина облека забележа дека може да се случи редот да се растури, па прати поглед по неговата должина.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
На неколку пати сакаше да ги потпре своите гради на човекот во сина облека и да се истурка, но ниеднаш не се осмели да го стори тоа зашто овој со својот студен поглед често го опоменуваше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Младичот виде како оние двајца во бели мантили во последниот момент стрчнаа и за час се најдоа од двете страни на човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Потоа пристигнуваа нови луѓе, по навика одеа да застанат некаде настрана, но не можејќи да го издржат притисокот на погледите на оние првите што човекот во сина облека толку многу ги дисциплинира, конечно застануваа во редот, и така се направи еден долт ред.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
"Добро е што дојдовте навреме", рече човекот во сина облека и ја тргна ногата од стапалото.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Другар“, се чу гласот на човекот во сина облека.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Луѓето одминуваа нагоре-надолу и многумина фрлаа поглед кон човекот во сина облека којшто беше понесно дисциплинирано застанат токму под таблата со која беше означена автобуската станица.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тогаш, човекот во сина облека заврти нова страница од весникот и пак почна да нижи редови од колоните на својот поглед.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Погледна пред себе како да му е потребно тоа за да го припреми своето противење, но кога пак го сретна строгиот, беспоговорен поглед на човекот во сина облека, без да рече што било, си ја голтна плунката и без волја застана зад двајцата селани.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ги отвори своите пупки и се облече во цветна сина облека.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Но, автобусот и покрај тоа што спрема часовникот на човекот во сина облека веќе требаше да биде тука, сѐ уште го немаше да се појави од онаа страна на улицата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека како да не им обрна внимание.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека застана токму под таблата на која беше испишан бројот тринаесет.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Потоа пристигнуваа нови луѓе, по навика одеа да застанат некаде на страна, но не можејќи да го издржат притисокот на погледите на оние првите што човекот во сина облека толку многу ги дисциплинира, конечно застануваа во редот и така се направи еден долг ред.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Молам, молам, - пак рече човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Меѓувремено оние двајца селани некако збрани еден до друг вчуденевидено го гледаа човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тогаш човекот во сина облека продолжи да го чита весникот со несмалена стрпливост.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Тогаш, - рече човекот во сина облека, - треба да застанете во ред Тие зачудено го припогледнаа, ги вкрстија своите погледи и очигледно не сакаа да го прифатат она што им го рече тој, но сепак се потчинија.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Автобусот застана така што влезната врата дојде скоро точно пред човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
На неколкупати сакаше да ги потпре своите гради на човекот во сина облека и да се истурка, но ниеднаш не се осмели да го стори тоа зашто овој често со својот студен поглед го опоменуваше.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Од зинатиот влез на болницата излегоа двајца селани со торби преку рамо и одејќи молчешкум, застанаа на работ од тротоарот и малку понастрана од човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Другар, - се чу гласот на човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но човекот во сина облека покажа дека овие двајца ги забележал дури малку подоцна.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Двајцата селани очекувајќи и протесно гледаа де во него, де во човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Последен беше еден старец кому човекот во сина облека му помогна да се качи во влезот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Двајцата во бели мантили веќе го држеа под рака човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Луѓето кога чекаат автобус стојат еден зад друг, а не еден до друг, - им забележа човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тогаш човекот во сина облека заврти нова страница од весникот и пак почна да нижи редови од колоните на својот поглед.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Луѓето одминуваа нагоре-надолу и многумина фрлаа поглед кон човекот во сина облека што беше понесно дисциплинирано застанат токму под таблата со која беше означена автобуската станица.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Погледна пред себе како да му е потребно тоа за да го подготви своето противење, но кога пак го сретна строгиот, беспоговорен поглед на човекот во сина облека, без волја застана зад двајцата селани.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Расказот „Човекот во сина облека” (Маргина 34) е преземен од антологијата Македонски раскази (1979) во избор на Петар Т. Бошковски.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека погледна во својот рачен часовник и потоа го свитка весникот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека ги забележа потсмешливите погледи на младичот емитувани кон дисциплинираниот ред муштерии на градскиот сообраќај.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека им фрли уште еден поглед и сега построг.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека преврте друга страница од весникот и продолжи да чита.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
За малку младичот ќе влезеше прв, но човекот во сина облека ја стави раката на задната страна од вратата, се настрани и на селанецот што беше зад него му рече: - Влегувајте, молам.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Виде како тој нестрпливо мина нагоре крај сите тројца и потоа се врати и застана пред човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека им фрли еден дискретен и испитувачки поглед.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Добро е што дојдовте на време, - рече човекот во сина облека и ја тргна ногата од стапалото.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Мислам, - рече човекот во сина облека - дека треба да застанете во редот. 44 okno.mk Новодојдениот зина од несфатливост.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Човекот во сина облека забележа дека може да се случи редот да се растури и прати поглед по неговата должина.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Се задоволуваа со тоа што скришум праќаа погледи во грбот на човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
А тој му прати прекорен поглед на младичот и сакаше да пречекори кон влезот во автобусот. 46 okno.mk Младичот виде како оние двајца во бели мантили во последниот момент стрчнаа и за час се најдоа од двете страни на човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Стоеја еден до друг и малку понастрана од човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Го преместуваше погледот од еден на друг како по нотна скала сѐ додека не го сретна студениот поглед на човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ги отвори своите пупки и се облече во цветна сина облека.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)