син (прид.) - си (зам.)

— Суло ага се разнежи кога се сети оти четири години не го видел сина си, и уште за малку што не се разлигави, па продолжи: — Евала, кардаш, на сите!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако се предадиш нема ич да а остави мулазимот — се издиши длабоко старецот, и го виде веќе сина си арамија во Толевата дружина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На тргнување, Карче му го даде на сина си последниот совет: - Внимавај, охриѓани се луѓе салтанатлии...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Потоа ја оставил флејтата и отишол лично да го пречека стариот Бах кој бил дојден да го види сина си.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Пропаднаа бабините илузии да го види сина си крај амбасадорот Али Фетхи Окјар во Париз!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И од тие лаги беше црпило и наполнило вреќата друга со лаги и ја зашило, та ја подврзало.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа чу тој збор царот, беше се уплашил да не речи така и за него, чунки и нему му беше удрил еден муур, така и на царицата, тики надупил големците царот да викаат оти е лага тоа што кажало момчето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа виде оти сите ќе 'и испасам и пак дома ќе му 'и донесам, и како што му 'и донесов, прати сина си тебдил да ми купи еден за да ми се скусат зајаците, арно ама откоа му зедов многу пари на сина му, му дадов еден зајак, арно ама му удрив и еден муур одзади на бутот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Воденичарот малку се двоумеше; потоа ја грабна ластегарката и се испречи пред сина си.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Додека сестра ми на сина си, моето кумче, веднаш му купи лоз, јас сега главно се занимавам со тоа што со часови си го напрегам мозокот, размислувајќи кој од оваа генерација, која, еве расте, ќе тргне по моите стапки, кој од овие бесни, убави деца што ги изнародија браќа ми и сестри ми, ќе биде црната овца на следната генерација?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сакам да го знам тоа, да го предупредам, зашто и ние имаме свои искуства, и нашата работа има свои правила што би можел да му ги кажам нему, на мојот наследник кој засега сè уште е непознат и кој си игра со другите како волк во јагнешка кожа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)