„Оммм...“, шумот на реката се продлабочува, како да доаѓа оддолу, од клисурата на некоја планина и писателот веднаш го препознава гласот на жената на својот живот, кој се преплетува со гласовите на реката и таткото.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Од таа силна обврска да внимава, писателот (сепак, човек) се изморува.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)