сигурен (прид.) - сведок (имн.)

Отец Симеон смерно гледаше итро насмевнат со ноздрите. „Љубопитен сум и слушам“, рече. „Кој сте вие?“ Иван одговараше со достоинство на сигурен сведок. „Лекар сум...“ Не заврши.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Очигледно огледалото не е сигурен сведок Кога е во прашање вистината.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)