ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Собирав повеќе од сочниот воздух и вода за да имам кога во Скопјето сиво и студено ќе ме завладее зимската суша.

Женската е посветло сива и со должина на целото тело стегната е до ѕидот, а машката, потемно сива, ѝ се качила одзади, оваа, одоважната нога, убаво ѝ ја потставила во ципата од колкот, ама не може да ѝ ја префрли другата десната.

И пак како онаа бубачка со многу очи виде сѐ што беше околу него - облак, сив и гол полжав, се прикрадува кон високите покриви на трите нови и бели источни згради и некаква матна посребреност на далечните грбави планини, брзи гулаби, згуснати во својот лет над камените ребра на мостот, околу кој се плеткаше лута и матна вода.

Професорот жолто се клештеше. Огрдуваше, сив и сув, со многу брчки на слепоочниците.

Јована го викаме инженер, но Вангел е главниот. Пандил е исто така сув, и исто така сив и потен во алиштата, а висок.

Сепак тоа можев да го мислам јас: пред дрвото ариш или тиса или криптомерија, се протегаше река, сива и зелена, и бездруго плитка, од нејзината посланост ѕиркаа камења по мазност и боја слични на коски.

Можеше да види една руса глава, високо потстрижена коса натерана нагоре, лице долгнавесто и сега, доцната пролет, малку подгорено од сонцето, очи сиви и благо воспалени.

Од тоа столкнување со планината денот, како усвитена и раздробена лава, се подаваше над врвовите, разбиен во најпрашинести искрички, а под неговата светлина планината стануваше челично сива и снегот под стапалките почнуваше да пршти, чкртајќи.

Улицата, сива и безизлезна, беше оттргната од својата секидневна зачмаеност.

Меѓу два реда сиви и нерамни куќи пијано расфрлени лево и десно од улицата почнуваше театар.

Со сила на божја казна врз тилот на чудото паднал тежок каменен чекан.

Пред да пробие од пукнатата черупка со крвца и бела глекавост, пред едното око да се покрие со сив и лилав мраз, подивениот се извиткал со крик.

Неговото сиво и суво лице е чудно, непознато, не личи на она од преку ден.

Црните луѓе, некој по кожа некој по душа се необични, поинакви од сивите, а сивите се само сиви и секогаш ќе останат такви.

Неговите усни беа сиви и натечени кога му говорев за шумот на зрелата `рж и тој по секоја чаша ме тераше да те разголувам за него, сѐ додека со страшен удар не ќе му ја смачкав муцката.

Доминантно место доби цртежот на Филип, оној во сиви и темни нијанси - депонијата Вардариште.

Месечината беше високо горе, чиста и јасна меѓу ѕвездите, а куќите беа сиви и неми.

Гробниците, слабо осветлени од екраните и светлата, во кои луѓето седеа како мртви, додека сивите и многубојните одрази од екраните им поигруваа на лицата но никогаш не ги допираа навистина.