свој (прид.) - никогаш (прил.)

Во еден период, Татко силно се задлабочи во прашањата кои му се наложуваа од постоењето на границите, посебно од тие што ги мина и што требаше да ги мине, при пишувањето на својата никогаш завршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но, иако совршено добро знаеше да им гледа на кафе на познати и на непознати, чии судбини, желби и минато со леснотија ги читаше од филџаните, во својот никогаш не можеше да види ништо, ниту пак на некој објективен начин можеше да ги протолкува оние фигурички и форми што ќе ги видеше.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Додека Татко слушаше како Камилски зборуваше за језуитите, се префрли во мислите на своите постојани потраги по јаничарството како значаен прилог во својата никогаш завршена книга за Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)