свој (прид.) - ѕвонлив (прид.)

Долго време зборуваше турски со својот ѕвонлив цариградски акцент со својата тогаш среќна мајка, последна утеха по нејзините неостварени илузии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој меко го извиваше својот ѕвонлив глас, топло, занесено, со притаена тага.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)