ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во Берлин 1986 год. ја добива наградата за режија на филмот Караваџо (Caravaggio), со којшто цврсто го обединува својот сликарски талент со филмското мајсторство.

Сѐ што е забележено на лента е факт, но селекцијата на појавите, начинот на кој тие се претставени и потоа во монтажата споени, нѐ води во просторот на интерпретацијата, авторскиот став, фикцијата.

После седумдесеттина години од истори­јата на филмот, колку што ја делат Ворхо­ловата работа од овие пионерски обиди, неговите филмови, дури и со идентична содржина, добиваат сосема поинакви коно­тации, како кај Кле, кој откривајќи го дет­скиот цртеж, подигна еден вид симбо­лизам на ново ниво.

Ворхол во своите филмови непосредно се надоврзува на својот сликарски опус (како Фернанд Леже во „Механичкиот балет”,1924.) во есте­тичка, и како што видовме, во технолошка смисла, и на извесен начин го негира филм­ското наследство.

Инспириран од патувањето во СССР, врз основа на таму снимениот материјал, во 1984 год. се реализира среднометражниот филм Imagining October.