свој (прид.) - крупен (прид.)

Бабата Петра уште ја кроти својата крупна снага под покровот, ги топли внучињата со себе, ама сонот ѝ избега уште кога вресна Милка. Којзнае дали беше сон.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тој редовно ќе нѐ прашаше дали сакаме клакер или лимонада, а откако Рашела ќе ме погледнеше право в очи и ќе одговореше одречно од името на двајцата, тој ќе ја ставеше својата крупна рака на нејзината глава, ќе ја погалеше по густата сјајна коса, нежно ќе ја лизнеше раката по образот на ќерка си и ќе останеше така, со блага насмевка на лицето, загледан со своите, во тажниот одраз на нејзините длабоки, интелигентни очи.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
1. суша Шарите на желкината кора на земјата немо лежат во грмушките на сонот а под спарушените и глуви усни на мостовите времето носи на грб мали куќи од мов па ги рони за да ги изгради пак на своите крупни рамена без одмор времето се носи себеси
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Чана ја насети вознемиреноста кај Пелагија па и таа ја исправи својата крупна снага над креветот.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)