свој (прид.) - крвав (прид.)

- Двајца избегаа, ја свртел својата крвава лузна кон него Арсо Арнаутче.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Да им помогнеме на ранетиве, рекол. - Лозане, коњон на чаушот. Фати го.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Никој не ќе може да го искаже сето она, што се случуваше со тоа ситно, прерано старечко тело, припиено во тие спичави штици со сите четири, додека се спушташе надолу, нити она, што беше во неговите очи, полни со некаква потпечена, лудечка смеа, кога беше долу, исто како да го надмудрил некого и еве успеал пак повторно да се роди, паднат во калта, уште долго време не испуштајќи ја тврдата земја од своите крвави раце.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
По тој снег сега можеше да ги распознава и сите стапалки од дивината, што го сновеше тука целата помината ноќ својот крвав сон.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)