Старецот му ја подаде својата збрчкана рака, вечејќи го кон себе. -Не гази таму!
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Наркосите секогаш се жалат на Ладнотијата, ги подигнуваат крагните на црните капути и ги вовлекуваат своите збрчкани вратови...вистинско џанк-фолирање.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- Дојде внучке, а? - мило рече дедо Димо и ја стави својата збрчкана рака врз нежното рамо на девојчето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Се држеше доста добро и сѐ нешто чепкаше работејќи по нешто со својте збрчкани раце.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)