свој (прид.) - дебел (прид.)

Седумте кадрави трубачи од Откровението на Новиот завет ѝ се кикотеле на земната беда скриени зад прв тежок и вистински пролетен облак што ветувал плисок од кој ќе се избатачи патот за утрешните маки на дваесет и деветмината или еден повеќе со дваесет двоколки и четириесет воденички камења до тој ден веќе прескапо платени...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Атој нè гледаше насмевнат, не велејќи ни ништо и продолжувајќи да ја смука својата дебела цигара и да чади како оџак.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Некогаш, во далечното детство, како што му се чинело на Лозан Перуника, неговиот дедо со благо лице на старински јунак го завиткувал во својот дебел и секогаш чист кожув, го држел на скут и го упатувал в живот преку прикаски во кои победувала храброста и чесноста.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Тоа е пушка“, рече Ралфи, ставајќи ја својата дебела рака врз сините најлонски гради на своето момче.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)