свој (прид.) - урнатина (имн.)

Се руши право како дрвена кукла, не губејќи го вертикалното држење, како да пропаѓа во некоја дупка-стапица, и со сопствената површина ги впива своите урнатини.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Еве неколку извадоци од првиот ден во Брезница кои би можеле на авторот да му бидат од корист: Всушност ова село со своите урнатини, напуштени куќи, старци, изгладнети кучиња – скитници и без исклучок луѓе со изрази на исцрпеност, без ниедно дете (освен мутлавата што ја виде) ја наградува неверојатно богатата природна убавина во којашто е сместено.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)