свој (прид.) - суета (имн.)

Кој со својата суета не ја уважува за поимлива појава.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Секогаш живееше во прангите на својата суета.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Својственост на судирот Над мене се yвездите Можност за одбирање Под мене бездната Посегање по својата мисла јас сум негде на средината Излез од лавиринтот повеќе кон темнината Бегање од сивиот ден Уживање во длабочините Над мене е небото Посегање по својата суета Под мене е земјата Излез од лавиринтот Јас сум негде на средината Чувство на безнадежност повеќе кон темнината желба за неограниченост Над мене е сонот Посегање по својот живот под мене реалноста излез од лавиринтот. јас сум негде на средината повеќе кон темнината Бегство Разбудете ме!
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Затоа, смирен во својата тага поради нивното неразбирање, се помоли пред Агрипа (чие срце исто така омекна побргу од срцата на неговите браќа) сите да станат такви како него, Павле, не робови на својата суета, туку слободни во својата вера, слободни по дух, без окови на рацете.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тие напаѓаат, преправајќи се дека не ја бранат својата суета.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)