свој (прид.) - стих (имн.)

А Џони, сељак каков што Бог го дал, нема респект за таа семејна интима, па ни го ебе муабетот со своите стихови, кои одекнуваат некаде во мене: Није важно одакле сам, све док знадем куда путујем, Дерало ме седам мора, горка кора љуте невоље, То што броди не могу да превале - човјек умије... Мени се, душо, од тебе не растаје.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Некој од стрелците со свои стихови му рекол дека познава измирски крмнак со име Селџик-бег; на тој крмнак кучиња ќе му ги кинат дробовите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој сѐ уште на персиски раскажувал за своите идни деца и пак пеел, веќе со зборови на лирикот Мевлана.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Јас душичкава си ја гризам со своите стихови. Лежам ноќе и размислувам за сѐ.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)