ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Последниот проект на Фишкин беше подвиг во кој на врвот од една кула тој изгради светилник и пулсот на светлината го усклади со чукањето на своето срце. ^укањето на срцето на уметникот пред јавноста беше положено како метафора на надежта како неопходност и - на свеста дека ова срце повеќе никому не му е потребно.

Сега си нејзин заштитник? (на Полицаецот) Не слушај го, слушај го само своето срце.

Во решителниот момент кога првожрецот, научил за недозволената љубов меѓу Херо и Леандер, побара и од Јанте да посведочи за тоа - таа мирно одби и никакви застрашувања не ја принудија да не го послуша гласот на своето срце, кое биеше за вљубените.

Копнежот, големиот, несовладив копнеж, да ги излее во работата трепетите на своето срце, го имаше маѓепсано Велета: му пречеше до крај да го согледа животот, макар не еднаш да го имаше сетено тој на својот грб неговиот камшик...

Бојан знаеше дека не треба да останува толку долго, зашто спуштањето низ Гола Глава зимно време по темнината не е лесно, па чувствуваше некаде во дното на своето срце зрнце страв кое брзо нараснуваше.

- Елена, Елена, да ти кажам! - извика Бојан трчајќи по неа, да ја пронајде во темнината, да ѝ го открие своето срце, да ѝ каже каков необичен подарок има за неа, но за такво нешто веќе беше предоцна.

Го мери, ја прислушува работата на своето срце.

Дали Таша, постапувајќи и кон мојата желба така како што постапуваше, беше водена токму од тоа разногласие на срцето и на умот, не се потрудив да откријам.

Тоа, дека понекогаш остануваат измамени во своите оценки не се должи на нивната лековерност туку на простата вистина дека жената многупати, да не речам најчесто, го следи гласот на своето срце, (а познато е дека срцето е гласник на желбата а не на разумот).

Отсекогаш веруваше дека само поетите, големите поети, како Бајрон и Данте, беа надарени со посебни чувства и моќ да сакаат со сето свое срце и сета душа, со сето битие.

За да ја заведе својата невеста до местото каде што работеле ѕидарите, тој се преправал дека бурмата му паднала таму и, кога таа застанала таму и нејзината сенка паднала врз темелот, ѕидарите бргу ставиле малтер и го размачкале и врз него го ставиле бетонскиот блок, знаејќи во своите срца дека тоа е фатално за нејзиното живо тело, исто како да ја заѕидале жива.

Мислата му отиде кај Боб и тој почна да истражува во своето срце и во него не најде омраза или огорченост кон него.

Чистите луѓе имаат манастир во своето срце, не мора да бидат монаси.

Манастир и ти носиш во своето срце.

Доволно е да го носат чистиот манастир во своето срце.

Ти пожелувам, не, те молам, да си најдеш друг маж, достоен за твојата љубов, и нему дај му ги своето срце и својата љубов, дај му ги оние радости што ги чуваше и ги намени за мене.

Тие и навистина биле и нејзини ќерки, нели, таа барем така ги чувствувала со целото свое срце, а тие ... дали и тие ја сакале како мајка, како друга мајка?...

Збунето влегов во кујната со чантата во раце, а ги слушав ударите и на своето срце.

Несреќник кој ги крие длабоките болки во своето срце, но чии усни се така обликувани што, кога јачкањата и криковите минуваат низ нив, тоа одекнува како убава музика.”

А потоа додаде: „А јас ја имам само болката, а не и дарбата за поезија.”

Тој немаше поинаква душа, не живееше во некој друг свет, туку напротив, беше израснат на истата земја како и другите, по истите закони и обичаи беше воспитуван, а сепак стана поинаков од сите нив.

Никогаш во своето срце не успеа да најде одговор зошто токму тој е оној избраниот.

Затоа тој со сите нив ги делеше и тајните на своето срце, им раскажуваше за сѐ, без да ги крие од никого дури ни најсрамните нешта што ги правел, но и без да се обидува да најде некакво упростено објаснување за тоа зошто и како се изменил.

Блажени се оние што со храброст во своите срца ќе истраат да бидат она што од навек биле.

Откако почна да проповеда за Радосната Вест, најтешко му беше во своето срце да ја победи токму лутината кон нив.

Во еден “Прирачник за женска покајничка пред, за време и по светата причест” (Хамбург, 1668), пишува: “О Исусе, дојди кај мене, ќе те воведам во нишата на своето срце; таму ќе те Љубам и милувам, ќе те прегрнам со Љубов, дојди, слатко мое и ослади ме”.

Намерно лудило, радосно зло, уморен одмор, штетна корист, очајничка надеж, жива смрт, одважен страв, колеблива смеа, нескршливо стакло, вжарен мраз: вечна бездна на хармоничен несклад, пеколен рај, небесен пекол. (со “рафали” од оксиморони Марино пишува за Љубовта) okno.mk 237 Мистика и еротика Дури и во христијанската мистика се појавуваат слики кои не само што се проникнати со еротика туку директно се преземени од сексуалноста.

Дури и чукањето на своето срце можеш да го чуеш како туѓо, дури и своето дишење...

Го забележа само со едно крајче од очите.

Се смееше со сето свое срце.

Беше длабоко, најдлабоко боцната во своето срце, отруена.

Постоја крај него слушајќи му го со возбуда чукањето како да си го слуша своето срце.

Простено нека ми е што зборувам вака за еден таков момент, но несреќата на една жена, нејзината тага, и особено нејзините солзи, тебе како маж не те тераат да ја жалиш, туку на мислата да ја утешиш со своето срце. Ми зборуваше нешто, но јас одвај дали ја слушав.

Мајка, од нејзините блиски, уште беше дознала дека Мајка Тереза ќе стигне дури во Калкута, следејќи ја Божја­та волја, дарувајќи им ја добрината на своето срце, величи­ната на својата душа, на најбезнадежните, на отфрлените, на болните од лепра.

Реже, го кине напорот длабоко во себе, од своето срце.

Нишката на споменот е нераскинлива и толку далеку е врзана во минатото колку што навлегува споменот во старината.

Ѕвонењето на шината за вечера, што стана толку делнично, за него е како ѕвонење на камбана што повикува на вечерна.

На Нумо длабоко му го отвори своето срце и му се чинеше дека беше единствениот човек со кого можеше и имаше за што да разговора.

А оној кој ќе почне да му сочувствува и несакајќи ќе се исправи пред неслутени околности.

Жената води војна со своето срце и со сите свои болки.

Откога го паметам тој е жртва на своето срце, жртва на широката руска душа, на своите заблуди, со еден збор жртва на животот кој најбескрупулозно ги користи ваквите негови слабости.

Толку силно сакам, го подарувам својот живот, своето срце, своите погледи, своите насмевки, своите усни, силно се вљубувам и вечно твоја останувам.

Ах, таа детска невиност! Кон светот гледав со стаклени очи, со утешен поглед и наивност.

После сите искушенија и проживеани приказни борбата е деструктивна задача, едно осамничко искуство на сурови откажувања, но ние сме ранливи суштества кои ги бранат своите срца.

Го слушав јас тапото чукање на своето срце и гребењето на дивите ѕверови по мојава сирота душа, во тие далечни нежни години.

Толку многу изгубивме, толку возови поминаа, годините, деновите, целиот живот што го сонувавме.

Понекогаш удирајќи со чеканот го погодуваше ритамот на своето срце. Тогаш се добиваше најцврсто железо.

Во тишината глува, на Циљка ѝ се пристори дека го слуша биењето не само на своето срце, ами и на срцата на сите кои се во земјанката.

Трети се обидуваат да напишат некој убав стих, да извадат од своето срце убави зборови со што ќе ја зарадуваат својата мајка.

Подарок кога даваме на раскрилени желби јаваме, подарок кога даваме и делче од своето срце во него ставаме!

Пелагија дури откако му ја откри намерата на Димостена, а цврсто беше убедена во тоа, ја набрка и тежината од своето срце.

Што да направи и со кого, за да се смири најпосле и блажина да сети во своето срце?