Таа би се потпирала на своите слабини, нејзините очи, без капаци, би се истакнале како предни светла на ниска тркачка кола, а нејзините широки гради, како на полски шериф, ритмично би пувкале како некој мев.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Го удираше сѐ додека Богдан не ги почувствува ударите на своите слабини: гледа пред него нема никаков коњ, а всушност тој е коњот: на него е качена Аниса и го удира со петиците и го сили да трча.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)