свој (прид.) - решеност (имн.)

Неговите зелени очи светеа како да беа исмиени од дождот. „Зошто?“ праша, се обиде да ја заборави својата решеност. „Ќе избега гревот и ќе престане дождот.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
А, ако ги изложеше за време на забавните сесии, луѓето ќе те сакаа дури и повеќе поради својата решеност да бидеш силен и да кажеш дека си поинаков од другите, а на крајот и да се шегуваш (да си играш) со тоа. ◊ Кога некој ми се заканува, едноставно не го слушам повеќе. ◊ Чудно е тоа што осумдесеттите се толку налик на шеесеттите.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во тие очајни и изгубени часови додека ја ослушушнуваше празнината зад својот глас, се замислуваше како злосторник смрачен на животното дно и се тргаше од својата решеност да не биде онаков каков што бил: безгрижен, без темна совест.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)