Си ја бранеше тој својата планина, нејзините убавини, тревите, цвеќињата, миризбите...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но што и да разговараа, за што и да се сеќаваа овие дедовци, не можеа да излезат од границите на својата планина.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но за својата планина можеа да зборуваат бескрајно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И одвај дочека да заздрави, па да се врати во колибата, во својата планина, во својата осаменост.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)