Кога авторот ми соопшти дека подготвува ново издание, спротивно од својот обичај да не се товарам со обврски, самиот му се понудив да напишам еден пропратен текст, зашто почувствував потреба да го поздравам излегувањето на ова дело кое и без мене - го кажал тоа некој или не, го знаел тоа некој или не - самото веќе си го обезбедило местото на врвот на македонската раскажувачка уметност.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Не можеа да тежнеат да исчекорат вон заедницата, да бидат заштитени од ПОРТРЕТ НА нејзините императиви и настрана од своите обичаи, бидејќи токму од таа неволја тие сакаа да се ослободат кога го ДЕКОЛОНИЗИРАНИОТ отфрлуваа колонијализмот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Доста, по својот обичај, а и од скромност, ни на една не ѝ кажа што ќе биде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во заоставштината на Големиот Мајстор на Играта се најдени неколку тетратки во кои тој, по свој обичај, си забележувал попатни размислувања.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Бимбашијата јавно ја насочи војската кон селцето и Толе го виде обрачот од трите страни, бидејќи веќе убаво се раздени, та дури и сонцето огреа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но Толе по својот обичај само нареди побргу да се готви јадењето.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)