Не заради себе, воопшто не заради своите ноќи, заради него и заради неговите огромни рачишта, да не почне да ги враќа пак камењата онаму, каде што мирувале отсекогаш, да неби да му удри во рогот и нешто такво.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не сум ист како во своите ноќи, во овие ноќи поделени како резен на две Марии.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)