свој (прид.) - настојува (имн.)

Го потхрануваат злото, преидзвикуваат немили сцени за да го придобијат вниманието. – зборуваше старецот. –Доколку и тоа не им успее, се жалат пред другите, упорни во своето настојување да бидат сожалени.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Како провокација ми прозвучи и она забелешка на иследникот, и тоа среде испитувањето, дека постоеле моменти кога будноста попуштала.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Таквите околности не смеат да се користат“, гласеше неговата опомена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А прилично е доцна – се обидува да го оправда своето настојување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во поранешните денови, при едно од спроведувањата кон собата на иследникот ми беше упатена, можеби и со добра намера, опомената дека секое барање од страна на службено лице кое не звучи и како заповед, или барем како закана, треба да се сфати за неприлично.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)