Новите гробишта, поттурнати вака подалеку од градската врева, пак не го добија својот мир.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Таквите сигурно поспокојно, полесно ќе ги преживеат уште тие неколку преостанати мигови од животот ако никој отстрана не се замеша, ако воопшто се остават на самите себеси, на својот мир.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Зајакот се изгуби негде во толпата за да го најде својот мир во реонот на вецеата, каде што остави извесен прилог во вид на купче топчести и тврди фекалии, како потсвесна артификација на рогобатната уметничка случка.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)