свој (прид.) - лежиште (имн.)

И најголемите трупци питомо се наместуваа во своите лежишта, во милиметар токму онде, каде што беше неговата желба.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Десет острици скокнаа од своите лежишта под ноктите, а секоја беше тенок двоен скалпел од бледосин челик.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Човекот не можеше никако да се намести во своето лежиште и да не почувствува како тој зрак го сече преку лице или преку грло.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ќе легнеш, заземајќи го своето место во светот, од каде што мудро ќе дејствуваш, зрачејќи наоколу како дијамант на своето лежиште.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Но неговите заби беа исклештени, излегуваа од своето лежиште, крвареа, беа недоверливи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Увото се опушти, големите вентили на ноздрите се затворија, улиците веќе не ја мереа тежината, а скриениот механизам престана да работи во своето лежиште.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Нивните црнки со отапени врвови не допираат далеку и умираат во своето лежиште, лежат во смртта поклопени со нејасност и непознатост.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)