свој (прид.) - крило (имн.)

На некогашната холандска идиличност потсетуваат само овде-онде расфрлените ветерници, кои тромаво ги вртат своите крилја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Каков што беше татко ти – сега клекната, девојката ја подига главата на момчето во своето крило, му ја мрси косата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Птицата треба да биде вистинска но да не личи на ниту една вообичаена птица, и треба да може на своите крилја да ја понесе тежината на приказната на девојката).
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Црвеношијки, златошијки, врапчиња беа вгнездени и доаѓаа во грмушките; верверички и шарени верверички се искачуваа и спуштаа по гранките на дрвјата; ласици скокаа од ѕид на ѕид; млади крастави жаби потскокнуваа во воздухот за да уловат инсекти, и неотровни змии посегнуваа по краставите жаби; бубачки и инсекти брмчеа на сонце; а ноќе воздухот шушкаше од ноќните пеперуги кои со своите крилца удираа во прозорците, во месечевите и запурничави ноќи атмосферата светкаше и танцуваше со милиони трепкачки фосфоросцентни светулки кои на местото му даваа небесен изглед.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Одвреме-навреме неговото срце, со своите крилја удираше во неговите гради, како птица во кафез, и со својата вознемиреност комуницираше со целиот кревет, што се чинеше како да дише со ритамот на неговото сопствено дишење.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ако возрасните гаврани можат да ја изразуваат својата лутина со непрекинат и неразбирлив говор, двете млади гавранчиња, обидувајќи се да ги употребат своите крилца под старателство на многу грижливите родители, сигурно мислат дека се испилени само со една единствена цел, да ги вежбаат своите белодробни крила.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во моментот кога Милан и мачорот се појавија на терасата, родителите кренаа врева обидувајќи се да ги охрабрат своите мали и неразвиени гавранчиња да ги употребат своите крилца.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Северниот ветер што дуваше од утрото, ги беше скршил некаде своите крилја, па сега изгледа над планината струеше топол јужен ветер.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И додека пред три години го гледав во далечината приближувањето на Галеб, тој во далечината ми се виде токму како птица, која доближувајќи се до брегот ги шири своите крилја, се престорува во лаѓа, па во голем бел брод.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
По тој повод, Брчалото прво преку глава ја извади врвцата за чевли од вратот и ја разоткопча кошулата до над папокот, го ископа од дното на куферот својот златен ѓердан со медалјон, на којшто американскиот орел горделиво како преку цел свет ги ширеше своите крила и преку глава си го навре на вратот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
“ - Александар (токму во тој миг, кога сакаше да им даде знак за напад на своето крило): „Слушам добро што ми порачува Пармениотн, ама тоа не ми се допаѓа.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
И ќе ја фати татковата рака и ќе му посака среќа со своите крилја, подвиени и подготвени, тука на работ од бездната.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тој не ги мразеше своите крилја. Никако!
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И додека кажете: „Вујче Ејнар има зелени крилја“, тој веќе едреше ниско над својот имот, влечејќи ги зад себе алиштата како виножито, како лелеава лента низ лепетните удари и замавнувањата на своите крилја. „Фаќај!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)