свој (прид.) - капут (имн.)

Фјодор ја дига крагната на својот капут и со брз чекор се губи зад аголот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Фјодор ги засукува ракавите на својот капут при што од нив испаѓаат мали шаки како во ракун спремни со невидена силовитост и спретност да се нурнат во купот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Надвор врне ситен невротичен дожд.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тогаш ѝ реков, се сеќавам на ѕидот на гробиштата и како Мари-Клод се потпре на мене и како ме пушти да зборувам со лицето загубено во топлиот мов од својот капут, кој ќе знае дали мојот глас стигна до неа со сите негови зборови, дали беше можно ра разбере; сѐ ѝ раскажав, секоја поединечност на играта, таа не-веројатност потврдувана низ толку Паули (толку Офелии) загубени на излезот од некој ходник, пајаци после секој крај.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во фоајето на продавницата поставени се неколку тезги со купишта изгужвани панталони и сукњи.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)