Два дена само минаа откако тој го отпочна тоа необично и безумно дело и Ана пристигна, жедна за милувки и за исповеди, свежа и малку тажна, но детински радосна и брборлива во своите изливи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тоа беше нејзин начин на кој го покажуваше својот излив на сожалување кон него, што беше надојдено во неа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)