Големиот црвен кауч, оној кој ќе биде толку многу пати фотографиран следните години - оној црвениот, кој го искористивме во толку многу филмови - Били го најде токму пред “Y”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Амфетаминот навистина те ослободуваше, но тоа го правеше неговиот недостаток крајно забавен.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Били говореше дека амфетаминот го измислил Хитлер за да ја одржи својата војска будна и хепи во рововите, но Силвер Џорџ инсистираше дека го произвеле Јапонците, за да можат да извезат повеќе пенкала.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога Кара Мустафа ги поведе своите војски од Дупка на Имотот, беше решен да го разурне и да го изгори.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Можеби војска не беше многу, беа пет или шест партизани, ама стремежот народен беше голем и радоста беше уште поголема затоа што, ете, си има своја војска...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Се расправа дека во овие води Наполеон, по поразите на својата војска од Кутузов во походот на царска Русија, тука, на брегот на Вах, ги топлел своите премрзнати војници.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Затоа, а за полесно движење на своите војски, Наполеон наредил, секоја улица во Келн да се обележи со број.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И така, Татко не можеше да најде пореална и поголема историска сцена од Скопје, за да го следи подемот и падот на империите за својата замислена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Според легендата, генералот Пиколомини на блиската планина Водно со својата војска под звуците на посмртен марш на воениот оркестар ја посматрал смртта на градот, а на австрискиот цар Леополд му пишувал дека решил, не од срце, да го закопа градот во пепел, со згради какви не видел, со џамии од најдобар мермер, украсени со илјадници кандила и позлатени алкорани, убави старини, градини...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
„Не смеете да ја користите својата војска против својот народ, господине премиер“, со лажно тажен глас му рече Британецот, истиот оној што пред само неколку недели му рече дека е должност на Владата да ги употреби сите средства за да го врати владеењето на правото на целата територија на земјата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Во овој дел на Македонија особено силна била српската пропаганда со која раководела владата од Крф, српскиот штаб во Солун и комесарите на владата и полициските службеници на теренот по градовите и селата.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Оваа влада, сѐ до влегувањето на Грција во војната на страната на Антантата, формирала и своја војска во која најголемиот дел биле Македонци.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
„Еве, например”, рече тој, „јас никогаш не ги оправдував оние глупави крстоносни походи благословени, божем, од папата, кои цели двеста години се упатуваа со своите војски кон Ерусалим, за да го ослободат од муслиманската власт.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Слегуваа од планините со своите воени единици, ги преземаа градовите, луѓето ги пречекуваа како своја војска.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
КОРИСТЕНА ЛИТЕРАТУРА - ИСТОРИЈА НА МАКЕДОНСКИОТ НАРОД, книга прва, ИНСТИТУТ ЗА НАЦИОНАЛНА ИСТОРИЈА, СКОПЈЕ, 1969 година, стр. 129. /.../ Ботонијат со брз марш ја заобиколил со својата војска планината Беласица која била од спротивната стрна на југ.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Кога стигнал со своите голтари до Скопје, она што никој не го памети и што го запалиле австриските војски на честитиот или никаквиот цар Леополд, ајдутот Парамон дошол пред књазот Карпош и му рекол дека ќе се бори на негова страна за човечки правдини.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Књазот и ајдутот се избациле, се заколнале пред златен светогорски крст и удриле со своите војски на страшните јаничари.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Светот на комунистите си имал свои војски, ќе си имал и свои генерали, ако не веднаш, тогаш малку подоцна; броси јево; фрли го тој царски генерал в ѓубре, сосе рамка.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Којзнае зошто, го послушав.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)